16   Do not err, my beloved brethren.
μη πλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι

17   Every good gift and every perfect gift is from above, and cometh down from the Father of lights, with whom is no variableness, neither shadow of turning.
πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατρος των φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγη η τροπης αποσκιασμα

18   Of his own will begat he us with the word of truth, that we should be a kind of firstfruits of his creatures.
βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των αυτου κτισματων

19   Wherefore, my beloved brethren, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath:
ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργην

20   For the wrath of man worketh not the righteousness of God.
οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνην θεου ου κατεργαζεται

21   Wherefore lay apart all filthiness and superfluity of naughtiness, and receive with meekness the engrafted word, which is able to save your souls.
διο αποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας εν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων

22   But be ye doers of the word, and not hearers only, deceiving your own selves.
γινεσθε δε ποιηται λογου και μη μονον ακροαται παραλογιζομενοι εαυτους

23   For if any be a hearer of the word, and not a doer, he is like unto a man beholding his natural face in a glass:
οτι ει τις ακροατης λογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρω

24   For he beholdeth himself, and goeth his way, and straightway forgetteth what manner of man he was.
κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιος ην